Po wojnach szwedzkich, w związku ze zburzeniem zamku w Czyżowie, Śmiłów stał się ośrodkiem dóbr rodziny Czyżowskich. Już w XVII wieku w Śmiłowie była rezydencja Czyżowskich otoczona zapewne ogrodem. Najprawdopodobniej rejon tarasów ziemnych pochodzi z tego okresu.

Z czasów budowy obecnego dworu (II połowa XVIII wieku) pochodzi lipa obecnego podjazdu i stół z piaskowca stojący na osi dworu. Z tego okresu pochodzi również oś prospektowa parku. W czasie przebudowy dworu w I połowy XIX wieku powstał zachowany do dzisiaj park krajobrazowy.

Elewacja frontowa dworu poprzedzona jest owalnym podjazdem z częściowo zadrzewionym gazonem. W części niezadrzewionej, najbliżej dworu, urządzono okrągły kwietnik obrysowany szpalerem z bukszpanu.
Od strony północnej dworu znajduje się kolejne wnętrze ogrodowe, które przylega do wgłębnego portyku i stanowi ogród prostokątny, z parterami bukszpanowymi wypełnionymi czerwono kwitnącym różami. Na wgłębny portyk od strony północnej prowadzą osie komunikacyjne parku. Główną oś stanowi prospekt z widokiem na staw, o znacznej różnicy poziomów. Ta prosta oś widokowo komunikacyjna pod kątem prostym przecina tarasy ziemne.Zachowany park krajobrazowy rozciąga się na opadającym ku zachodowi stoku u podnóża którego jest trapezoidalny staw. W części zachodniej przy parku jego północnej granicy jest XIX-to wieczny szpaler grabowy ciążący w kierunku stawu.